۱۰ نکته کلیدی برای راه‌اندازی یک شبکه امن در محل کار یا خانه

۲.فعال‌سازی فایروال

فایروال‌ها به عنوان یک سد دفاعی در برابر تهدیدات خارجی عمل می‌کنند. فایروال‌ها می‌توانند ترافیک ورودی و خروجی از شبکه شما را فیلتر کنند تا از حملات سایبری جلوگیری کنند.

چگونه فایروال را فعال کنم؟

فعال‌سازی فایروال در ویندوز

ابتدا منوی Start را باز کنید و عبارت Control Panel را جستجو کنید. بر روی Control Panel کلیک کنید تا وارد آن شوید. در بخش Control Panel، به قسمت System and Security بروید. سپس روی Windows Defender Firewall کلیک کنید. در پنجره‌ای که باز می‌شود، در سمت چپ صفحه گزینه‌ای به نام Turn Windows Defender Firewall on or off خواهید دید. روی این گزینه کلیک کنید.

در صفحه جدید، برای هر دو بخش Private network settings و Public network settings، گزینه Turn on Windows Defender Firewall را انتخاب کنید. پس از انتخاب این گزینه‌ها، روی OK کلیک کنید تا تغییرات ذخیره شوند.

برای انجام تنظیمات پیشرفته و تنظیمات فیلتر کردن پورت‌ها یا ترافیک خاص، از گزینه Advanced settings در سمت چپ پنجره Windows Defender Firewall استفاده کنید. در این بخش، می‌توانید قوانین ورودی (Inbound Rules) و خروجی (Outbound Rules) را اضافه یا ویرایش کنید و به‌طور دقیق‌تر کنترل کنید که کدام برنامه‌ها یا پورت‌ها اجازه ارتباط با شبکه را دارند. با این کار، می‌توانید تنظیمات خاصی را اعمال کنید تا فقط برنامه‌های امن به شبکه متصل شوند.

فعال‌سازی فایروال در روتر

همانند روشی که در بخش قبلی آموزش داده شد وارد پنل مدیریتی روتر خود شوید. پس از ورود به صفحه تنظیمات روتر، به دنبال بخشی به نام Security، Firewall یا Advanced Settings بگردید. بسته به مدل روتر، این بخش ممکن است با نام‌های مختلفی شناخته شود. معمولاً این بخش در منوی Advanced یا Security قرار دارد.  در بخش مربوط به فایروال، گزینه‌ای برای فعال‌سازی آن وجود دارد. این گزینه معمولاً به‌صورت Enable Firewall یا Turn On Firewall نمایش داده می‌شود. این گزینه را فعال کنید تا فایروال روتر شما به‌طور کامل فعال شود.

در برخی روترها، شما می‌توانید سطح امنیت فایروال را تنظیم کنید، مانند انتخاب حالت Low, Medium یا High. حالت High بیشترین سطح امنیت را فراهم می‌کند، اما ممکن است برخی ترافیک‌های عادی را مسدود کند. پس از فعال‌سازی فایروال، می‌توانید فیلترهای اضافی برای ترافیک ورودی و خروجی تنظیم کنید. این تنظیمات به شما اجازه می‌دهند که محدودیت‌هایی برای دستگاه‌ها و IPهای خاص ایجاد کنید یا پروتکل‌های خاصی مانند HTTP یا FTP را فیلتر کنید. برخی از روترها همچنین به شما این امکان را می‌دهند که Port Forwarding و Port Blocking را پیکربندی کنید تا بتوانید دسترسی به پورت‌های خاص را محدود کنید. پس از انجام تغییرات مورد نظر، حتماً بر روی گزینه Save یا Apply کلیک کنید تا تنظیمات جدید اعمال شوند.

---

۳. استفاده از VPN برای اتصال امن به اینترنت

استفاده از VPN (شبکه خصوصی مجازی) کمک می‌کند تا اطلاعات شما در هنگام انتقال به اینترنت رمزگذاری شوند و از دسترسی غیرمجاز جلوگیری شود.

چگونه از VPN برای اتصال امن به اینترنت استفاده کنم؟

ابتدا باید یک سرویس VPN معتبر و قابل‌اعتماد را انتخاب کنید. از سرویس‌هایی که امنیت بالا و رمزگذاری قدرتمند ارائه می‌دهند استفاده کنید. برخی از گزینه‌های محبوب عبارتند از: NordVPN, ExpressVPN, CyberGhost, ProtonVPN, TunnelBear.  انتخاب سرور به موقعیت جغرافیایی شما بستگی دارد. برای افزایش امنیت، بهتر است به سرورهایی متصل شوید که از امنیت بالایی برخوردار هستند. اگر قصد دارید هویت خود را ناشناس نگه دارید، سرورهای واقع در کشورهایی با سیاست‌های حفاظتی قوی را انتخاب کنید. اتصال به VPN باعث می‌شود که تمام ترافیک اینترنتی شما از طریق سرور VPN رمزگذاری‌شده عبور کند. در این حالت، داده‌های شما به‌صورت امن انتقال می‌یابند و هویت شما ناشناس باقی می‌ماند. این فرآیند به طور کامل ترافیک شما را از ISP (ارائه‌دهنده خدمات اینترنت) و هر گونه ردیابی آنلاین محافظت می‌کند. در نتیجه، از دسترسی‌های غیرمجاز و حملات سایبری مانند Man-in-the-Middle جلوگیری می‌شود. اگر از اتصال امن خود مطمئن نیستید، می‌توانید با مراجعه به سایت‌هایی مانند IPLeak.net یا WhatIsMyIP.com، مطمئن شوید که IP واقعی شما پنهان است و اتصال به سرور VPN به‌درستی انجام شده است.

---

۴. بروزرسانی منظم نرم‌افزارها و سیستم‌عامل‌ها

برای جلوگیری از آسیب‌پذیری‌ها و مشکلات امنیتی، به‌روزرسانی منظم نرم‌افزارها و سیستم‌عامل‌ها بسیار ضروری است. این به‌روزرسانی‌ها معمولاً شامل پچ‌های امنیتی هستند که به رفع مشکلات و آسیب‌پذیری‌ها کمک می‌کنند. در اینجا نحوه به‌روزرسانی سیستم‌عامل‌ها و نرم‌افزارها به‌طور منظم شرح داده شده است:

چگونه نرم‌افزارها و سیستم‌عامل‌های خود را بروزرسانی کنم؟

فعال‌سازی بروزرسانی خودکار در ویندوز: به منوی Start بروید و Settings را باز کنید. از بخش Update & Security، گزینه Windows Update را انتخاب کنید. در این بخش، گزینه Check for updates را انتخاب کنید تا بررسی کنید آیا به‌روزرسانی جدیدی موجود است. در صورت وجود به‌روزرسانی، Download و سپس Install را انتخاب کنید. برای فعال‌سازی بروزرسانی خودکار، اطمینان حاصل کنید که گزینه Automatic Updates فعال است. این گزینه به‌طور خودکار به‌روزرسانی‌ها را دانلود و نصب خواهد کرد. علاوه بر به‌روزرسانی‌های عمومی، ویندوز به‌روزرسانی‌های امنیتی ویژه‌ای برای رفع آسیب‌پذیری‌های موجود منتشر می‌کند. همیشه این به‌روزرسانی‌ها را نصب کنید تا دستگاه شما از تهدیدات امنیتی مصون باشد.

بروزرسانی سیستم‌عامل‌های دیگر (مک، لینوکس و غیره)

• مک (macOS): به منوی Apple در بالای صفحه بروید و System Preferences را انتخاب کنید. سپس روی Software Update کلیک کنید. در صورت وجود به‌روزرسانی، Update Now را انتخاب کنید. برای فعال‌سازی بروزرسانی خودکار، گزینه Automatically keep my Mac up to date را فعال کنید.
• لینوکس (Ubuntu): ترمینال را باز کرده و دستور زیر را وارد کنید: sudo apt update && sudo apt upgradeاین دستور به‌روزرسانی‌های موجود را بررسی کرده و نصب خواهد کرد. برای فعال‌سازی بروزرسانی خودکار، در تنظیمات سیستم به بخش Software & Updates رفته و گزینه Automatically check for updates را فعال کنید.

فعال‌سازی بروزرسانی خودکار در نرم‌افزارهای ثالث: بیشتر نرم‌افزارهای سوم شخص مانند مرورگرها (Chrome, Firefox)، نرم‌افزارهای آنتی‌ویروس و دیگر ابزارها از به‌روزرسانی خودکار پشتیبانی می‌کنند. برای فعال‌سازی این ویژگی، ابتدا نرم‌افزار را باز کرده و به بخش تنظیمات بروید. در بسیاری از نرم‌افزارها، گزینه‌ای به نام Auto-Update یا Check for Updates وجود دارد که باید فعال کنید.

---

پشتیبانی امنیت شبکه توسط سیستم ادمینز

تیم ما در سیستم ادمینز آماده است تا شما را در ایجاد شبکه‌های امن و حفاظت از داده‌های حساس شما یاری کند. با ما تماس بگیرید تا راه‌حل‌های مناسب برای امنیت شبکه‌های کاری و خانگی شما را ارائه دهیم.

برای اطلاعات بیشتر و دریافت خدمات پشتیبانی، می‌توانید به صفحه پشتیبانی امنبت شبکه مراجعه کنید یا از طریق تماس با ما با تیم ما در ارتباط باشید. همچنین در صورت نیاز به مشاوره درباری ایجاد و حفظ امنیت شبکه به صفحه خدمات مشاوره مراجعه کنید. ما در کنار شما هستیم تا شبکه‌ای امن و مطمئن برای شما بسازیم.

---

۵. استفاده از پروتکل‌های امنیتی WPA3 برای افزایش امنیت شبکه

WPA3 (Wi-Fi Protected Access 3) جدیدترین و امن‌ترین استاندارد برای رمزنگاری شبکه‌های Wi-Fi است که امنیت بیشتری نسبت به نسخه‌های قبلی مانند WPA2 فراهم می‌کند. این پروتکل جدید از حملات مختلف مانند Brute Force و Dictionary Attacks جلوگیری کرده و بهبودهای زیادی در زمینه حفاظت از اطلاعات در شبکه‌های بی‌سیم ارائه می‌دهد.

چگونه WPA3 را برای روتر خود فعال کنم؟

برای فعال‌سازی WPA3، ابتدا باید وارد صفحه تنظیمات روتر خود شوید. پس از ورود به تنظیمات روتر، به بخش Security یا Wireless Settings بروید. در بخش Encryption یا Security Mode، گزینه‌های مختلفی مانند WPA2, WPA2/WPA3 Mixed Mode و WPA3 را مشاهده خواهید کرد. اگر روتر شما از WPA3 پشتیبانی می‌کند، گزینه WPA3 را انتخاب کنید. اگر گزینه WPA3 در دسترس نیست، می‌توانید گزینه WPA2/WPA3 Mixed Mode را انتخاب کنید که اجازه می‌دهد دستگاه‌های قدیمی‌تری که تنها از WPA2 پشتیبانی می‌کنند، همچنان به شبکه متصل شوند، در حالی که دستگاه‌های جدیدتر از WPA3 بهره‌مند خواهند شد. بعضی از روترها به شما این امکان را می‌دهند که تنظیمات پیشرفته‌ای مانند کیفیت رمزنگاری (encryption strength) یا تنظیمات Protected Management Frames (PMF) را فعال کنید. این تنظیمات می‌توانند امنیت شبکه شما را بهبود بخشند. پس از انجام تغییرات، روی Save یا Apply کلیک کنید تا تنظیمات جدید اعمال شوند.

نکته:  اگر گزینه WPA3 در تنظیمات روتر شما موجود نیست، ممکن است روتر شما از این پروتکل پشتیبانی نکند. در این صورت، برای بهره‌برداری از امنیت WPA3، لازم است که یک روتر جدید خریداری کنید که از این استاندارد پشتیبانی کند. پیش از خرید، مطمئن شوید که روتر انتخابی شما از WPA3 پشتیبانی می‌کند. اکثر مدل‌های جدید روترها مانند Netgear, TP-Link, Asus و Linksys از این استاندارد پشتیبانی می‌کنند.

چرا WPA3 بهتر از WPA2 است؟

WPA3 از رمزنگاری ۱۹۲-bit استفاده می‌کند که نسبت به WPA2 (که از ۱۲۸-bit استفاده می‌کند) امنیت بیشتری را فراهم می‌کند.از حملات Brute Force جلوگیری می‌کند، جایی که هکرها می‌توانند تلاش کنند تا رمز عبور را حدس بزنند.  WPA3 بهبودهای زیادی در Protected Management Frames (PMF) داشته که به حفاظت از داده‌ها در شبکه‌های عمومی و بدون رمز عبور کمک می‌کند. در WPA3، اتصال دستگاه‌های جدید به شبکه‌های Wi-Fi ایمن‌تر است و حتی اگر دستگاه‌های قدیمی‌تر به شبکه متصل شوند، امنیت بالاتری را حفظ می‌کند.با فعال‌سازی WPA3، شما امنیت شبکه Wi-Fi خود را تقویت می‌کنید و از تهدیدات مختلف امنیتی جلوگیری می‌کنید.

---

۶. استفاده از آنتی‌ویروس‌های معتبر

یک آنتی‌ویروس معتبر می‌تواند به شناسایی و جلوگیری از نرم‌افزارهای مخرب و ویروس‌ها کمک کند که می‌توانند به امنیت شبکه آسیب برسانند. برای اطلاع از بهترین

چگونه یک آنتی ویروس معتبر پیدا کنم؟

یکی از آنتی‌ویروس‌های معروف مانند Norton، McAfee یا Bitdefender را انتخاب و نصب کنید. پس از نصب، اسکن کامل سیستم خود را اجرا کنید تا از وجود تهدیدات مطمئن شوید. همچنین، آنتی‌ویروس خود را به‌طور منظم به‌روزرسانی کنید.

برای اطلاع بیشتر از بهترین آنتی ویروس ها و مقایسه آن ها با یکدیگر کلیک کنید.

---

۷. ایجاد شبکه‌های مهمان برای بازدیدکنندگان

برای محافظت از شبکه اصلی خود و اطلاعات حساس، یکی از بهترین روش‌ها ایجاد یک شبکه وای‌فای مهمان است. این شبکه به مهمانان و بازدیدکنندگان اجازه می‌دهد که به اینترنت متصل شوند بدون اینکه به منابع داخلی شبکه شما دسترسی پیدا کنند. با استفاده از این روش، امنیت شبکه اصلی شما حفظ می‌شود.

چگونه یک شبکه‌ مهمان ایجاد کنم؟

برای ایجاد شبکه مهمان، ابتدا باید وارد صفحه تنظیمات روتر خود شوید. پس از ورود به تنظیمات روتر، به بخش Wireless Settings یا Network Settings بروید. در این بخش، باید گزینه‌ای به نام Guest Network یا Guest Wi-Fi پیدا کنید. گزینه Guest Network را فعال کنید. در این بخش شما می‌توانید تنظیمات مربوط به شبکه مهمان را سفارشی کنید. نام شبکه (SSID): برای شبکه مهمان، یک نام متفاوت (SSID) انتخاب کنید تا مهمانان راحت‌تر آن را شناسایی کنند. رمز عبور: برای شبکه مهمان یک رمز عبور جداگانه تعیین کنید. این رمز عبور باید قوی و پیچیده باشد تا از دسترسی غیرمجاز جلوگیری شود. همچنین، این رمز عبور را تنها به مهمانان و بازدیدکنندگان بدهید. یکی از ویژگی‌های مهم شبکه مهمان این است که باید دسترسی آن‌ها به شبکه اصلی (شبکه داخلی) مسدود شود. در تنظیمات شبکه مهمان، گزینه‌ای برای جداسازی شبکه مهمان از شبکه اصلی وجود دارد. این گزینه را فعال کنید تا مهمانان فقط به اینترنت دسترسی داشته باشند و نتوانند به دستگاه‌های موجود در شبکه داخلی شما دسترسی پیدا کنند. اگر می‌خواهید از مصرف بیش از حد پهنای باند توسط مهمانان جلوگیری کنید، بسیاری از روترها به شما این امکان را می‌دهند که محدودیتی برای سرعت اینترنت شبکه مهمان تنظیم کنید. این می‌تواند مفید باشد اگر تعداد زیادی مهمان به شبکه شما متصل شوند. پس از انجام تمام تنظیمات مورد نظر، روی Save یا Apply کلیک کنید تا تغییرات ذخیره شوند.

مزایای ایجاد شبکه مهمان چیست؟

حفاظت از منابع داخلی: شبکه مهمان دسترسی به دستگاه‌ها و منابع داخلی شبکه اصلی شما را مسدود می‌کند، بنابراین حتی اگر یک مهمان به طور تصادفی یا عمدی به شبکه متصل شود، نمی‌تواند به فایل‌ها یا دستگاه‌های حساس شما دسترسی پیدا کند.

ایجاد یک محیط امن‌تر: وقتی مهمان‌ها از شبکه اصلی شما جدا می‌شوند، در صورت بروز مشکلات امنیتی (مثلاً بدافزار یا ویروس)، تهدیدات فقط در شبکه مهمان باقی خواهند ماند و شبکه اصلی شما در امان می‌ماند.

کنترل بیشتر بر پهنای باند: با جدا کردن شبکه مهمان از شبکه اصلی، می‌توانید میزان پهنای باند تخصیص‌یافته به آن‌ها را کنترل کنید تا از کاهش سرعت اینترنت در شبکه اصلی جلوگیری شود.

با این روش، شما می‌توانید تجربه‌ای امن‌تر و جداگانه برای مهمانان خود فراهم کرده و در عین حال امنیت شبکه اصلی خود را حفظ کنید.

---

۸. استفاده از روش‌های احراز هویت دو عاملی (۲FA)

فعال‌سازی احراز هویت دو عاملی (۲FA) برای دسترسی به تنظیمات روتر می‌تواند یک لایه امنیتی اضافی برای محافظت از شبکه خانگی شما ایجاد کند. این روش به‌ویژه زمانی مهم است که بخواهید اطمینان حاصل کنید که هیچ‌کس جز خودتان نمی‌تواند به تنظیمات حساس روتر شما دسترسی پیدا کند.

با فعال‌سازی ۲FA، علاوه بر وارد کردن رمز عبور برای دسترسی به پنل مدیریتی روتر، به کدی که به تلفن همراه شما ارسال می‌شود نیز نیاز خواهید داشت. این ویژگی کمک می‌کند تا حتی اگر شخصی رمز عبور شما را بدست آورد، باز هم قادر به دسترسی به روتر نخواهد بود.

چگونه احراز هویت دو عاملی (۲FA) را برای روتر فعال کنم؟

وارد صفحه تنظیمات روتر شوید. پس از ورود به پنل مدیریتی روتر، به بخش Security یا Advanced Settings بروید. به دنبال گزینه‌ای با نام Two-Factor Authentication یا ۲FA باشید. اگر روتر شما از این قابلیت پشتیبانی کند، باید این گزینه در تنظیمات امنیتی پیدا شود. Enable Two-Factor Authentication را انتخاب کنید. معمولاً در این مرحله از شما خواسته می‌شود که شماره تلفن خود را وارد کنید. برخی از روترها ممکن است از اپلیکیشن‌های احراز هویت مانند Google Authenticator یا Authy پشتیبانی کنند، بنابراین لازم است که یکی از این اپلیکیشن‌ها را بر روی تلفن خود نصب کنید. پس از فعال‌سازی، شما باید انتخاب کنید که کد احراز هویت از طریق پیامک یا اپلیکیشن احراز هویت برای شما ارسال شود. اگر از پیامک استفاده می‌کنید، شماره تلفن خود را وارد کرده و کد تأیید را دریافت کنید. اگر از اپلیکیشن احراز هویت استفاده می‌کنید، اپلیکیشن را باز کنید و کد تولیدشده را وارد کنید. پس از انجام این تنظیمات، برای اطمینان از صحت عملکرد ۲FA، به پنل مدیریتی روتر وارد شوید و مشاهده کنید که پس از وارد کردن رمز عبور، از شما خواسته می‌شود که کد ارسال‌شده به تلفن خود را وارد کنید. برخی روترها برای جلوگیری از مشکلات احتمالی در صورت گم‌شدن دسترسی به تلفن یا اپلیکیشن احراز هویت، یک کد بازیابی به شما می‌دهند. این کد را در جای امن ذخیره کنید تا در مواقع ضروری از آن استفاده کنید.

مزایای احراز هویت دو عاملی در روتر چیست؟

افزایش امنیت تنظیمات روتر: با فعال‌سازی ۲FA، حتی اگر شخصی رمز عبور شما را بدست آورد، به دلیل نیاز به کد ارسال‌شده به تلفن، قادر به دسترسی به تنظیمات روتر نخواهد بود.

جلوگیری از دسترسی غیرمجاز: در صورتی که کسی به رمز عبور شما دسترسی پیدا کند، ۲FA از این دسترسی جلوگیری می‌کند، زیرا به کد اضافی نیاز است.

محافظت از شبکه خانگی: بسیاری از حملات هکری از طریق دسترسی به تنظیمات روتر و تغییر پیکربندی آن‌ها انجام می‌شود. ۲FA این نوع حملات را به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌دهد.

امنیت بیشتر در مواقع دسترسی از راه دور: اگر شما از تنظیمات روتر از راه دور (از طریق اینترنت) استفاده می‌کنید، ۲FA به شما کمک می‌کند تا از دسترسی غیرمجاز جلوگیری کنید.

---

۹. نظارت بر فعالیت‌های شبکه

نظارت بر ترافیک شبکه یکی از مهم‌ترین اقدامات امنیتی برای شناسایی تهدیدات و رفتارهای غیرعادی در شبکه است. این کار به شما کمک می‌کند تا به‌موقع از حملات سایبری، نفوذهای غیرمجاز، و مشکلات عملکردی آگاه شوید و اقدامات لازم را انجام دهید. ابزارهای مختلفی برای نظارت بر ترافیک شبکه وجود دارند که به شما امکان می‌دهند فعالیت‌های مشکوک را شناسایی کرده و به آن‌ها واکنش نشان دهید.

چگونه فعالیت شبکه خود را بررسی کنم؟

برای نظارت بر ترافیک شبکه، شما به ابزارهایی نیاز دارید که بتوانند داده‌ها و فعالیت‌های شبکه شما را تجزیه و تحلیل کنند. در اینجا به معرفی دو ابزار معروف برای نظارت بر ترافیک شبکه می‌پردازیم:

Wireshark: این ابزار یک تحلیلگر بسته‌های شبکه (Packet Analyzer) است که به شما اجازه می‌دهد ترافیک شبکه خود را با دقت بالایی مشاهده و تجزیه و تحلیل کنید. Wireshark می‌تواند تمامی بسته‌های داده‌ای که از طریق شبکه شما عبور می‌کنند را شبیه‌سازی و بررسی کند. برای شروع، باید یک “Interface” (رابط شبکه) را انتخاب کنید که می‌خواهید ترافیک آن را نظارت کنید (معمولاً “Ethernet” یا “Wi-Fi”). پس از انتخاب رابط شبکه، Wireshark شروع به ضبط ترافیک شبکه خواهد کرد.

PRTG Network Monitor: این ابزار برای نظارت کامل بر عملکرد شبکه طراحی شده است. PRTG می‌تواند وضعیت دستگاه‌های شبکه، ترافیک، پهنای باند و دیگر پارامترهای حیاتی شبکه را نظارت کرده و در صورت شناسایی مشکل یا فعالیت غیرعادی، هشدار ارسال کند. پس از نصب، وارد داشبورد مدیریتی آن شوید و دستگاه‌های مختلف شبکه خود را برای نظارت اضافه کنید. تنظیمات مربوط به نظارت بر ترافیک و پهنای باند شبکه را پیکربندی کنید. در صورت نیاز به دریافت هشدارها برای فعالیت‌های غیرعادی، آن‌ها را تنظیم کنید.

با استفاده از ابزارهای مانیتورینگ، می‌توانید ترافیک شبکه خود را تجزیه و تحلیل کنید و به شناسایی تهدیدات و فعالیت‌های مشکوک بپردازید. در اینجا روش‌های مختلف برای این کار آورده شده است:

بررسی بسته‌های داده: با استفاده از Wireshark، می‌توانید بسته‌های داده‌ای که در حال عبور از شبکه شما هستند را مشاهده کنید. به‌ویژه به دنبال الگوهای غیرمعمول در ترافیک مانند درخواست‌های زیادی به سرورهای ناشناخته، درخواست‌های غیرعادی به پورت‌های خاص، و بسته‌های مشکوک باشید.

نظارت بر پهنای باند: با استفاده از ابزارهایی مانند PRTG، می‌توانید ترافیک ورودی و خروجی شبکه خود را نظارت کنید. افزایش غیرمجاز پهنای باند ممکن است نشان‌دهنده حملات DDoS (حملات پخش‌کردن ترافیک زیاد) باشد.

شناسایی ترافیک غیرمجاز: ابزارهای مانیتورینگ به شما این امکان را می‌دهند که ترافیک ورودی و خروجی شبکه را بررسی کنید. شناسایی هرگونه ترافیک مشکوک یا غیرمجاز که از منابع ناشناخته یا دستگاه‌های مشکوک به شبکه وارد می‌شود، می‌تواند به شناسایی تهدیدات کمک کند.

در صورتی که ابزارهای مانیتورینگ شما فعالیت‌های مشکوک یا تهدیدات امنیتی را شناسایی کنند، شما باید اقدامات سریع و مؤثری انجام دهید. این اقدامات می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

مسدود کردن دستگاه‌های مشکوک: اگر ابزارها شواهدی از دستگاه‌های مشکوک یا دسترسی غیرمجاز پیدا کنند، می‌توانید آن‌ها را از شبکه خود مسدود کنید.

اعمال فیلترها و قوانین امنیتی: در صورت شناسایی تهدیدات، می‌توانید از فایروال‌ها و فیلترهای پیشرفته برای جلوگیری از ترافیک مخرب استفاده کنید.

به‌روزرسانی تنظیمات امنیتی: در صورتی که حمله یا فعالیت مشکوک شناسایی شده باشد، ممکن است نیاز به به‌روزرسانی یا اصلاح تنظیمات امنیتی دستگاه‌ها و روترهای شبکه داشته باشید.

یکی از بهترین روش‌ها برای حفظ امنیت شبکه، بررسی دوره‌ای گزارش‌های مانیتورینگ است. این کار به شما کمک می‌کند تا به‌موقع از تهدیدات جدید آگاه شوید و تنظیمات امنیتی شبکه را به‌روزرسانی کنید. ابزارهایی مانند PRTG امکان ایجاد گزارش‌های دقیق را دارند که به‌طور خودکار ارسال می‌شوند.

---

۱۰. استفاده از شبکه‌های IPv6 برای امنیت بیشتر

IPv6 نسخه جدید پروتکل اینترنتی است که نسبت به IPv4 مزایای امنیتی بیشتری دارد. یکی از ویژگی‌های امنیتی برجسته IPv6 این است که به‌طور پیش‌فرض امنیت بالاتری را فراهم می‌کند، به خصوص در زمینه رمزگذاری و احراز هویت.

چرا IPv6 امن‌تر است؟

رمزگذاری درون‌زا: IPv6 شامل ویژگی‌های امنیتی مانند IPSec (پروتکل امنیت اینترنت) است که رمزگذاری و احراز هویت داده‌ها را در سطح شبکه فراهم می‌کند.

آدرس‌دهی خودکار: IPv6 از تکنولوژی‌های Auto-Configuration و Stateless Address Autoconfiguration استفاده می‌کند که امکان تعیین آدرس‌های منحصر به فرد برای هر دستگاه را فراهم می‌آورد و از حملات مشابه ARP Spoofing در IPv4 جلوگیری می‌کند.

کمتر بودن آدرس‌های قابل حمله: IPv6 از ۱۲۸ بیت برای آدرس‌دهی استفاده می‌کند که تعداد آدرس‌های ممکن بسیار بیشتر از IPv4 است. این ویژگی می‌تواند موجب کاهش احتمال حملات به شبکه‌های اینترنتی شود.

چگونه IPv6 را برای امنیت شبکه فعال کنم؟

پیش از هر چیز باید اطمینان حاصل کنید که دستگاه‌ها (کامپیوتر، لپ‌تاپ، گوشی‌های هوشمند) و روتر شما از IPv6 پشتیبانی می‌کنند. اکثر دستگاه‌ها و روترهای جدید این قابلیت را دارند، اما برخی از مدل‌های قدیمی‌تر ممکن است نیاز به بروزرسانی داشته باشند. به تنظیمات روتر خود وارد شوید. در بخش Network Settings یا Advanced Settings گزینه‌ای برای IPv6 پیدا خواهید کرد. این گزینه را فعال کنید تا دستگاه‌های متصل به شبکه شما از IPv6 استفاده کنند. توجه داشته باشید که فعال‌سازی IPv6 ممکن است نیاز به پیکربندی اضافه‌ای از سوی سرویس‌دهنده اینترنت (ISP) داشته باشد.

---

نتیجه‌گیری:

راه‌اندازی یک شبکه امن در خانه یا محل کار امری ضروری برای محافظت از داده‌ها و اطلاعات شخصی است. با انجام اقدامات ساده‌ای مانند استفاده از رمز عبور قوی، فعال‌سازی فایروال، استفاده از VPN، به‌روزرسانی منظم نرم‌افزارها و سیستم‌عامل‌ها، و استفاده از پروتکل‌های امنیتی WPA3، می‌توان امنیت شبکه را به طور چشمگیری افزایش داد. با توجه به تهدیدات سایبری روزافزون، باید همواره مراقب بود و از ابزارهای امنیتی مختلف برای محافظت از شبکه خود استفاده کرد. این اقدامات می‌توانند از حملات سایبری و دسترسی‌های غیرمجاز به شبکه و اطلاعات شما جلوگیری کنند.

---

پشتیبانی امنیت شبکه توسط سیستم ادمینز

تیم ما در سیستم ادمینز آماده است تا شما را در ایجاد شبکه‌های امن و حفاظت از داده‌های حساس شما یاری کند. همچنین در صورت نیاز به مشاوره درباری ایجاد و حفظ امنیت شبکه به صفحه خدمات مشاوره مراجعه کنید. با ما تماس بگیرید تا راه‌حل‌های مناسب برای امنیت شبکه‌های کاری و خانگی شما را ارائه دهیم.

برای اطلاعات بیشتر و دریافت خدمات پشتیبانی، می‌توانید به صفحه پشتیبانی امنبت شبکه مراجعه کنید یا از طریق تماس با ما با تیم ما در ارتباط باشید. ما در کنار شما هستیم تا شبکه‌ای امن و مطمئن برای شما بسازیم.

---

۲۰ سوال متداول درباره امنیت شبکه

چه عواملی باعث آسیب‌پذیری شبکه‌ها می‌شوند؟

• حملات سایبری، رمز عبور ضعیف، عدم استفاده از فایروال، و به‌روزرسانی نکردن سیستم‌ها می‌توانند آسیب‌پذیری شبکه‌ها را افزایش دهند.

---

چرا استفاده از رمز عبور قوی برای دستگاه‌ها و روتر مهم است؟

• رمز عبور قوی از هکرها و تهدیدات امنیتی جلوگیری می‌کند و از دسترسی غیرمجاز به دستگاه‌ها و روترها جلوگیری می‌کند.

---

چگونه رمز عبور روتر را تغییر دهیم؟

• وارد تنظیمات روتر شوید، گزینه امنیتی را پیدا کرده و یک رمز عبور قوی وارد کنید.

---

چرا فعال‌سازی فایروال اهمیت دارد؟

• فایروال‌ها مانع از ورود ترافیک مشکوک و تهدیدات سایبری به شبکه شما می‌شوند.

---

چگونه فایروال در ویندوز فعال کنیم؟

• به بخش Windows Defender Firewall در Control Panel بروید و فایروال را فعال کنید.

---

آیا باید از VPN برای اتصال به اینترنت استفاده کنیم؟

• بله، VPN ترافیک اینترنت شما را رمزگذاری کرده و از دسترسی غیرمجاز به داده‌ها جلوگیری می‌کند.

---

چگونه VPN را راه‌اندازی کنیم؟

• یک سرویس VPN معتبر انتخاب کرده، نرم‌افزار آن را نصب کرده و به یک سرور امن متصل شوید.

---

چگونه سیستم‌عامل خود را به‌روزرسانی کنیم؟

• در تنظیمات سیستم‌عامل به بخش بروزرسانی بروید و اطمینان حاصل کنید که به‌روزرسانی خودکار فعال است.

---

چرا باید نرم‌افزارها را به‌روزرسانی کنیم؟

• به‌روزرسانی‌ها معمولاً شامل پچ‌های امنیتی هستند که آسیب‌پذیری‌ها را برطرف می‌کنند.

---

چگونه WPA3 را فعال کنیم؟

• به تنظیمات روتر بروید و گزینه WPA3 را در بخش امنیتی فعال کنید.

---

چه تفاوتی بین WPA2 و WPA3 وجود دارد؟

• WPA3 از رمزنگاری ۱۹۲-bit استفاده می‌کند که امنیت بالاتری نسبت به WPA2 با ۱۲۸-bit دارد.

---

آیا می‌توان از WPA2 و WPA3 به صورت ترکیبی استفاده کرد؟

• بله، روترها معمولاً از حالت Mixed Mode پشتیبانی می‌کنند که هم از WPA2 و هم از WPA3 پشتیبانی می‌کند.

---

چگونه آنتی‌ویروس‌ها از شبکه ما محافظت می‌کنند؟

• آنتی‌ویروس‌ها از نفوذ بدافزارها و ویروس‌ها به سیستم‌ها جلوگیری می‌کنند.

---

آیا نصب آنتی‌ویروس ضروری است؟

• بله، آنتی‌ویروس‌ها به محافظت از شبکه و سیستم‌ها در برابر تهدیدات سایبری کمک می‌کنند.

---

چرا به‌روزرسانی منظم سیستم‌عامل‌ها ضروری است؟

• به‌روزرسانی‌های سیستم‌عامل شامل پچ‌های امنیتی هستند که امنیت شبکه را حفظ می‌کنند.

---

آیا VPN باعث کاهش سرعت اینترنت می‌شود؟

• بله، استفاده از VPN ممکن است باعث کاهش سرعت اینترنت شود، اما امنیت بیشتری فراهم می‌کند.

---

چگونه از آنتی‌ویروس‌ها به‌طور مؤثر استفاده کنیم؟

• نرم‌افزار آنتی‌ویروس را به‌طور منظم بروزرسانی کنید و از آن برای اسکن سیستم‌ها و جلوگیری از حملات استفاده کنید.

---

آیا WPA3 برای همه روترها قابل دسترسی است؟

• خیر، تنها روترهای جدیدتر از WPA3 پشتیبانی می‌کنند. باید از روترهای با پشتیبانی از WPA3 استفاده کنید.

---

چگونه به‌روزرسانی‌های نرم‌افزار را فعال کنیم؟

• در تنظیمات نرم‌افزار به بخش “بروزرسانی” بروید و گزینه “Auto Update” را فعال کنید.

---

چه خطراتی برای یک شبکه بدون رمز عبور قوی وجود دارد؟

• هکرها می‌توانند به راحتی از طریق رمز عبور ضعیف وارد شبکه شده و به اطلاعات حساس دسترسی پیدا کنند.